---

Słonce zanurza w promieniach
Miasta monotonny schemat.
Drzewa, co zgubiły liście
Czarne są od wron.

Cisza gęstsza jest niż woda,
Ja w niej z tobą zanurzona.
Czy tej ciszy bać się, czy nią
Słodko karmisz mnie

Wciągając mnie wtórują ci wszystkie twoje gwiazdy.
Ta siła jak kosmiczny pył, co gardło nieme drapie.
Wciągając mnie zatracasz się i wszystkie twoje gwiazdy.
Ta siła jak kosmiczny pył pokryje ciała nasze.

A to miasto już umarło
Cicho z kabli głuchym trzaskiem.
Połączyła mnie z nim nagle
Błoga, szklana więź.

Cisza gęstsza jest niż woda,
Ja w niej z tobą zanurzona.
Czy tej ciszy bać się, czy nią
Słodko karmisz mnie.

Wciągając mnie wtórują ci wszystkie twoje gwiazdy.
Ta siła jak kosmiczny pył, co gardło nieme drapie.
Wciągając mnie zatracasz się i wszystkie twoje gwiazdy.
Ta siła jak kosmiczny pył pokryje ciała nasze.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.