Wtulając się w kojące ramiona śmierci
żegnam ten przeklęty dzień
O matko nocy, ma kochanko
utul swoje dziecko do wiecznego snu
W spokoju delektuję się ostatnią chwilą
oddechy licząc odmierzam czas
Nim odejdę krwistą drogą
dla was jeszcze sprawię cud
Zatrzymam wszystkie wskazówki świata
nadciągnie bezład, zapanuję chłód
czterokrotnie świat na głowie stanie
i zapieję głośno martwy kur
Pytacie pewnie jak to sprawie
nic prostszego - powiem wam

Wszystko w okuł to iluzja
rzeczywistość pustych ram
Wstrzelić można się więc w nieistniejąca chwile
na nowo w niej odczarować świat
Nożem wzdłuż tnę na szybko
Głęboko zostawiając trwały ślad
W ciemności cisza wnet nastanie
a z nią nowy piękny ład

Cisza w mroku
bez kres
bez czas
tchu już brak
widzę tylko zimny grób
a czarnym lesie szepczących drzew
pod zimnym księżycem
wznoszę tylko wzrok ku lodowatym górom
z nadzieją, że stanę się ich wieczną częścią...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.