Przemierzam me kąty cztery
sielanka wokoło kolory jaskrawe
kwiatem się mienią na ścianie
Las mebli, obrazów i sprzętów
I wszystko w porządku co o bałagan trąci...

Lecz w ciemnym tym rogu
W szczelinie, za meblem
i w kuchni obleśnej
w umysłach i sercach
Przyczaił się robak przeróżny

I słyszę jak skrobie i mnoży się w ciszy
I widzę jak biega swawolnie o zmroku
jak lata nad głową i trzeszczy i piszczy
Szaleństwo ogarnia, me ciało się wzdryga
Więc Krzyczę, uciekam w histerii utonę

Pod skórą je czuję i szepcą do ucha
i czuję jak buchna liczebne mi z brzucha
te czerwie i mole, prusaki i mrowki
rwę mięso ból straszny
lecz one wciąż drążą

W betonie zaklęty
i w beton przeklęty
zakuty jak więzień
duszę się samotny
duszę się skazany

Zniknęły prusaki i mole
Rece me całe nie krwawią już wściekle
znów sen mnie nawiedził
W świetle księżyca
tańczą białe myszki

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.