Skrzypisz nie wiem
trzeszczy coś w domu
dym tytoniowy niczym mgła
nad łąką zawisł
Zawroty opanowały me myśli
czemu jesteśmy tacy
czemu...?
W prostym umysle łkam o nadzieję
nie wiem, nie rozumiem
i nigdy nie pojmę
spłakane idee bez światła
Uwięziony na wieki
czerń z światłem batalię wygrała
czerń słońc oślepia
czerń słońc ogłupia
Mówiąc słowa puste
porzucasz swe ciało
wypierasz się świata
Kłamstwa mówione
oszczerstwa z twych marzeń
kierujesz przeciwko samemu sobie
I nigdy nie będziesz
i nigdy nie pojmiesz
wiara zatraconych...
okala
W mroku nie widzisz
i to czego się boisz
naciska na ciebie
W czarnym tym domu
samotny w rozterce
bez wyjścia bez celu
bez drzwi i ucieczki
Crescendo usłyszysz i ugniesz kolana
te kroki sklepieniem owładnąć
bez czucia i winy
bez myśli i słowa
bez życia i prawdy
nie widzisz już celu...
Ten próżny budynek
i puste pokoje
ja nie chce...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
