---

Jakże krótka bywa pamięć!
Stary koszmar znów się ziścił:
Z woli ludu rządzą krajem
Narodowi socjaliści.

Gdy o historii ludzie zapomną,
Kota ogonem łatwo wykręcić.
Moja piosenka rolę ma skromną:
Musi ułomnej służyć pamięci.

Silny przywódca zamiast debaty,
Kłótni sejmowych i kolesiostwa –
Było już państwo, w którym przed laty
Partia przyjęła dogmat wodzostwa.

Warto przypomnieć zbieżność ciekawą,
Gdy o Trybunał toczy się bitwa:
Reichstag rozwiązał problem ustawą
O nadzwyczajnych pełnomocnictwach.

Sztuka, co głosi wielkość narodu,
Zwykle wymaga czujnej cenzury.
Szlak jest przetarty – nie bez powodu
W Rzeszy powstała Izba Kultury.

Media publiczne ujmę w trzech wersach:
Komentatorów karne komanda
Realizują program Goebbelsa –
Kluczem do władzy jest propaganda!

„Ludzie gorszego sortu” – ten przekaz
Złe skojarzenia winien obudzić,
Taki był przecież język człowieka,
Który usuwał „rasę podludzi”.

Marsz z pochodniami dla „patriotów”,
Kuglarz, któremu tłumy wierzyły,
Ślepo oddana sprawie wspólnota –
Przecież to wszystko kiedyś już było.

W końcu przyjdzie nam się zmierzyć
Z analogią oczywistą –
Wiemy, czym się skończył reżim
Narodowych socjalistów…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.