Jak pelikan ptak umknęłam
z sideł wspaniale kłamliwych.
Sidła roztrzaskane.

Ruchomy chodnik niesie
moje kroki.
Wyruszam dla nieznanych przygód.

Gdzie wiatr dmucha w drzewa
i kołyszą się wysokie kwiaty
wełny łąk

Gdzie najczystszy kobalt nieba
tam idę.
Aż mnie zatrzymają

Śpiewne dźwięki morza
Północy, za którymi tęsknię
do niepamięci.

Za którymi tęsknię
do niepamięci.
Niech tak będzie.

Niech tak będzie.
Góry otaczają Jeruzalem
i dwanaście bram zamyka

A każda to perła królestwa.
Żeby tam wejść, trzeba przeminąć
bez żalu za siódmą pieczęć świata.

Niepojęte to wyrzeczenie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.