Kiedy sława się zmienia w niepamięć
Kiedy sława przemija jak obłok
Wysiadamy z taksówki na ulicy nieznanej
Nie wiedząc, kim był człowiek
Z tabliczki nad głową

Jakich ulic był więźniem i cieniem
Jakie usta wielbiły go skrycie
Jakie łąki pachniały, jakie oczy kochały
Gdy nagle w mrok wybiegał
By złapać się z życiem

Przeznaczeniem ognia jest woda
Przeznaczeniem jesieni jest biel
Przeznaczeniem zapałki jest zachłysnąć się siarką
I rozbłysnąć, zaszaleć, potem maleć i maleć
W końcu w chłodzie, w ciemnościach
Dalej żyć

Czasem człowiek wśród innych rozbłyśnie
Świeci krótko i pięknie, jak płomień
Ludzie mówią, gdy zgaśnie:
"Przeliczyłeś się, bracie!"
Choć wiernie przy nim stali
I grzali swe dłonie

Przeznaczeniem ognia jest woda
Przeznaczeniem jesieni jest biel
Przeznaczeniem zapałki jest zachłysnąć się siarką
I rozbłysnąć, zaszaleć, potem maleć i maleć
W końcu w chłodzie, w ciemnościach
Dalej żyć

Przeznaczeniem ognia jest woda
Przeznaczeniem jesieni jest biel
Przeznaczeniem zapałki jest zachłysnąć się siarką
I rozbłysnąć, zaszaleć, potem maleć i maleć
W końcu w chłodzie, w ciemnościach
Dalej żyć

Przeznaczeniem ognia jest woda
Przeznaczeniem jesieni jest biel...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.