---

Kiedy nastał, jak co roku, ów dzień,
Posprzątała izdebkę skromną,
Ozdobiła świecidełkiem swój świerk,
Niechaj nastrój świąteczny wniesie.

Hej, hej kolęda,
Hej kolę-, hej kolęda,
Hej, hej kolęda,
Hej kolęda.

Biały obrus położyła na stół,
Postawiła też pusty talerz.
Popatrzyła poprzez okno na świat
I na męża zniszczony portret.

Hej, hej kolęda,
Hej kolę-, hej kolęda,
Hej, hej kolęda,
Hej kolęda.

Odmówiła trzy zdrowaśki na krzyż,
Podzieliła opłatkiem się,
Potem siadła tak samotna za stół,
A synowie i córki obok.

Hej, hej kolęda,
Hej kolę-, hej kolęda,
Hej, hej kolęda,
Hej kolęda.

Zamyślając się jakby wigilijnie,
Łzę z oka starowinka otarła,
A z ust, ni stąd, ni zowąd, wyrwała się jej kolęda:
„Ach, ja matka bolejąca”.

Hej, hej kolęda,
Hej kolę-, hej kolęda,
Hej, hej kolęda,
Hej kolęda.
Hej, hej kolęda,
Hej kolę-, hej kolęda,
Hej, hej kolęda,
Hej kolęda.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.