1)Cofam się w czasie, szpitalna sala,
A w niej dziewczyna, uśmiechnięta stała,
Dzieliła nas szyba, niczym weneckie lustro,
Na nim para z jej ust, tworzyła bóstwo,
Miałem osiem lat, lecz widziałem więcej,
Gdy los, sprzątnął ją, łamiąc mi serce,
Co dzień przypominam sobie, orszak jej łez,
Gdy ojciec wychodził, krzyczała: Nie!
Chciałem pomóc, wytrzeć łzy z jej policzek,
Słyszałem głosy: Idź! - potrafiłem milczeć,
Chciałem zostać, zobaczyć twarz radosną,
Z pewnych spraw życia wyłączany non-stop,
Miłość klątwą wieczną, mojej duszy wiem,
Szukam ciągle jej, jak w atmosferze tlen,
Nie zapomnę, tego uśmiechu, chyba nigdy,
A los?? niech odpłaci za te krzywdy.
ref:
Te trzy, właśnie, tylko one,
Ugaszą ogień kiedy znowu płonę,
Każda z osobna rozpala we mnie żar,
A miłość moja, jak trwała tak trwa.
2)Jedna osoba, a znaczy więcej niż każda,
Szanuj ją, bo tylko ona jest ważna,
Każą Ci wybierać, między nią, a światem,
Świat zaczeka, a chwile bez niej nie ważne,
Mamo, to dla Ciebie to piszę, czujesz?
Treść zaklęta w wersach, emanuje,
Jedna miłość od narodzin aż do śmierci,
Wiem, ile jesteś w stanie mi poświęcić,
Dziękuję za to, a każdy dzień nagrodą,
Staram się, być na prawdę dobrą osobą,
Z czasem chwile prują się jak płótno,
Nie widzę ich, kiedy patrze w lustro,
A Ty pamiętaj, znajomych masz liczne stado,
Za to Matkę tylko jedną, tak mamo,
Od zawsze modlitwa, o Twoje zdrowie, Boże!
Póki ten świat nie zamknie powiek.
ref:
Te trzy, właśnie, tylko one,
Ugaszą ogień kiedy znowu płonę,
Każda z osobna rozpala we mnie żar,
A miłość moja, jak trwała tak trwa.
3)Trzecia? jest jak kostka rubika,
Amator nie poskłada jej, bo zaraz znika,
Mimo to próbują, widzę ich starania,
Sam kiedyś chciałem, to jest jak mania,
I nadal mi zależy, by widzieć to piękno,
Jestem jak Jezus, ale miłość to me drewno,
Charakter, ona potrafi oczarować,
Wyznaje inne watości sam zobacz,
Bo w tym świecie dobro jest jak kryształ,
A dla niej, to jest sprawa oczywista,
Jedna rzecz na prawdę mnie zadziwia,
To radość życia, jest taka prawdziwa,
Czerpie siły nawet z najmniejszego gestu,
Co do jej urody, zrobie tu przestój,
Właśnie to mnie w niej tak fascynuje,
Możesz protestować, nie idealizuje.
ref:
Te trzy, właśnie, tylko one,
Ugaszą ogień kiedy znowu płonę,
Każda z osobna rozpala we mnie żar,
A miłość moja, jak trwała tak trwa.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
