Kolejny dzień wstaje, a ten rap to wszystko,
Nie pozwole aby teraz, zgasło to ognisko,
Żeby znikło życie, jak z anteny serial,
Te wersy lecą w Ciebie niczym z karabinu seria,
To nie preria, nie jesteśmy w Ameryce,
To Polska odmiana, chciałbyś usłyszeć ulice,
Ja nie słyszę, bo nie żyje tam gdzie płyty,
Ale znów mi mówią: raz się najesz będziesz syty,
Więc biorę wytrych i otwieram swoją duszę,
Żyjąc w syfie, jeszcze wcale się nie duszę,
A co dzień muszę, patrzeć jak ucieka czas,
Widząc wyniszczenie życiem (kurwa) w każdym z nas,
Gdzie ten blask, który wiarą rozświetla brzemie,
Podcina skrzydła zawsze, brak tego co cenię,
Marzenie? Wielu ponoć chroni przed ciosem,
Skurwysynuuuu! Pijesz krew i rosę!

ref:
Od początku rap przyjacielem moim,
Choć niektórzy będą chcieli go zgnoić,
Kładę na nich chuj, choć nie są warci,
Rap, rap, rap na zawsze! Farcisz!

Szukałem stylu wiele godzin nad kartką,
Pierwszy kawałek, w którym wreszcie masz go,
Więc łap to, mózg zamieniam Ci w kuskus,
Bo ten trueschool rozpierdala zwoje mózgu,
Chuj już, jakoś dam sobie radę,
Chcesz zaatakować, wysoko trzymam gardę,
Wersy twarde jak tytan to przestroga,
A mimo to często upadam i proszę Boga,
Żeby droga, którą idę była easy level,
Bo nie tylko ja upadam na glebę,
Karmię wersami jak chlebem, a wszyscy głodni,
Pierdole reflektory, to światło pochodni,
Odbij, jeśli hajs Twym priorytetem,
Materialiści często zaśmiecają eter,
Jak doping atletę, ja powoli Cię wyniszczam,
Zostawiam zgliszcza, (ha!) nadzieja prysła.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.