Promień przebił się do świadomości
Zwrócił mi świat jakim był i list zamiast ciebie
Chyba ktoś wykradł z nas nienormalność
W labiryncie prostych słów rozmijamy się z dnia na dzień

Na palcach atrament wciąż mokry
Jak posąg stoję i boje się do zetrzeć
Na pewno czas był mniej łaskawy
Lecz chyba nie wypada już prosić o jeszcze raz

Mówisz do mnie, że wytrzeźwiałem od obrazów, gdzie
Nasyceni barwami, stojąc na grani
Tonęliśmy w ciszy ciała słów
Nie mów że to kres, że z mych żył wyciekła twoja krew
Tak cicho, powoli, bez wiedzy, kontroli
Ocalić chce ostatnie krople jej

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.