Spotkaj się ze mną wieczorem,
Co noc będę czekał na moście,
W wyobraźni mam myśli chore,
Za dużo jest mi starości.

Już za bardzo zbladły wspomnienia,
Gdzieś zgubiłem sceniczny luz
Wyszły za mąż kolejne natchnienia,
Z panteonu ulicznych muz.

Coś się już chyba wypaliło w nas,
Lecz żyłem szybko, więc mnie młodość zapamięta,
Na wiek dojrzały odnalazłem czas,
I moja starość jest pogodnie uśmiechnięta.

Już za bardzo zbladły wspomnienia,
Gdzieś zgubiłem sceniczny luz
Wyszły za mąż kolejne natchnienia,
Z panteonu ulicznych muz.

Tutaj do mety czasu jakby mniej,
A dni minionych wiele znika za zakrętem,
Z nocy urodą już się żegnacie,
Że i mniej zapału, by szturmować drzwi zamknięte.

Przyszedł czas na pokorną starość,
W niepamięci ukrył się dzień,
Gdy myślałem, że doskonałość,
W barwne pióra przystroi mnie.

Tam straciłem swoją niewinność,
I poznałem reguły gry,
Panie błazen, czyń swoją powinność,
Co się śniło, niech wciąż mi się śni.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.