---

Dobry w świecie Bóg najlepiej wie,
Że nie życzę ludziom wcale źle,
Lecz bez martwych waszych ciał,
Sam bym z głodu rychło zmarł,
Taki już grabarza los.

Mówi mi: "Kto żyw, bezduszny łotr
Od człowieczych trosk masz pełen trzos".
A mnie tu zalewa krew,
Grzebię ludzi chęciom wbrew
Taki już grabarza los.

Nie trwa wiecznie nic, przyznaję, fakt.
Trudno się pogodzić z faktem, tak.
I powiedzieć sobie wręcz.
Cóż to drobiazg - zwykła śmierć.

Gdy z swych żalów łzą chcę upust dać,
Bawię kosztem swym cmentarną brać,
"Ty zdechlaku!" Kraczą wciąż,
"Znów grobową minę masz"
Taki już grabarza los.

Nieboszczyku mój, a jeśli Bóg,
Twego progu raz przestąpi wróg,
Niech się dowie o mych łzach,
Gdy nie ciebie sypał piach,
Taki już grabarza los.

Nie trwa wiecznie nic, przyznaję, fakt.
Trudno się pogodzić z faktem, tak.
I powiedzieć sobie wręcz.
Cóż to drobiazg - zwykła śmierć.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.