Tyle było chmurnych jesieni Tyle wiosen było i zim Że też głos twój nic się nie zmienił I muzyki tyle w nim
Znam już tyle twoich piosenek Lecz w pamięci mam tylko tę Z romantycznym, śmiesznym refrenem Gdzie w każdym wierszu - "Ja kocham cię"
Te słowa znam na pamięć Od tylu, tylu lat Spojrzałaś wtedy na mnie Gdy ci rzuciłem kwiat A po tym, gdy ostatnie brawa zmilkły już Przytuliłaś kwiat do ust
Dziś znają mnie w teatrze Co wieczór bywam tam Bileter zezem patrzy Gdy się na salę pcham Wciąż czekam czy znów na mnie spojrzysz choćby raz Zanim zgaśnie świateł blask
Czyż warto się trudzić? Co robić dalej, nie wiem sam Już spektakl mnie znudził Bo na pamięć każde słówko znam
A z racji gramofonu Nareszcie spokój mam Mam twoją płytę w domu I co kwadransik gram I chyba się za tydzień romans skończy tak Stłukę płytę w drobny mak
Czyż warto się trudzić? Co robić dalej, nie wiem sam Już spektakl mnie znudził Bo na pamięć każde słówko znam
A z racji gramofonu Nareszcie spokój mam Mam twoją płytę w domu I co kwadransik gram I chyba się za tydzień romans skończy tak Stłukę płytę w drobny makTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
