Siedem dziewcząt z Albatrosa, tyś jedyna Dziś pozostał mi po Tobie smutek, żal Miałaś wtedy siedemnaście lat, dziewczyno W Augustowie pierwszy raz ujrzałem Cię A na imię miałaś właśnie Beata Piękne imię, muszę przyznać, miła ma Zabierałem ją co dzień na fregatę By miłością swą upajała mnie
Minął dzionek, słońce zaszło za jeziorem I fregaty kontur ukrył się za mgłą Na fregacie byliśmy znów sami A na brzegu ktoś nucił piosnkę tą
Już od dawna Ciebie nie widziałem Tak mi smutno jest bez Ciebie, tak mi źle Lecz myślę, że kiedyś się spotkamy W Augustowie nad Neckiem w białe dnie Te wspomnienia w mej pamięci pozostaną I na zawsze schowam w sercu je Jestem Beatko zakochany Pragnę z Tobą spotkać się Bo ja jestem Beatko zakochany Pragnę z Tobą spotkać sięTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
