---

I znowu jestem tu, a przede mną tylko przepaść
podbiegasz mówisz stój, błagasz bym poczekał
Ty jedna rozumiesz mój ból, a więc czekam
tylko z Tobą mogę czuć, tylko Tobie chcę przyrzekać
i chociaż każda z dróg kończyła się w tym punkcie
to mówię o tym dumnie, bo czułem Cię wokół mnie
i dobrze wiesz gdzie pójdę, a ja wiem że pójdziesz za mną
i jeszcze raz otul mnie, chodź upadajmy na dno
i robię krok, i widzę światło, niosą mnie Twe skrzydła
i chyba wygram z przeznaczeniem, pierwszy raz z nim wygram
ta noc pełna wyzwań, błagam nieś mnie w przestworza
drogę rozświetla zorza, moje serce wznieca pożar
i widzę te bezdroża, godzinami ludzi na nich
idą struci marzeniami bo im los nie skróci granic
I to wróci do nich zanim znowu staną nad przepaścią
nie skoczą w otchłań za nic, bo boją się że upadną

A my lećmy, niech błękit zostanie naszym domem
lećmy, odrzućmy lęki w walce z nieboskłonem
lećmy, jeszcze wyżej w to co nieskończone
błagam nie puszczaj mej ręki kiedy razem z Tobą płonę. (x2)

Nadal pada deszcz, nienawidzę świata wokół,
Gdy widzę każdą z łez, co ufała sile pokus,
Znów czuje niepokój, krzyk amoku z dala dławię,
Wiem że to naprawie, że nie mogę zawieść,
Że nie mogę zanieść Nas tam gdzie obojętność,
Bo miłość wstęgą jest co owija w piękno,
Gdy czuje Twe tętno, nie ufajmy aortom,
Jeśli to wspólny horror, nie możemy się potknąć.
Idźmy, świata podłość zamieniajmy w uśmiech,
Idźmy, lecz pamiętajmy o tym co okrutne.
I znowu oczy smutne błyszczą jak monety,
Bo wczoraj jak kretyn znów wódkę o sekrety,
Pytałem niestety nawet gdy talent skona,
Tańcz ze mną dalej w wskazówek ramionach,
I wiedz że nie pokona Nas nawet oblicze śmierci,
Bo dzięki muzyce już zdołałem ją zwyciężyć.

A my lećmy, niech błękit zostanie naszym domem
lećmy, odrzućmy lęki w walce z nieboskłonem
lećmy, jeszcze wyżej w to co nieskończone
błagam nie puszczaj mej ręki kiedy razem z Tobą płonę. (x2)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.