Widzę ciebie jakby cię nie było, Kontakt wzrokowy rozmyty gdzieś, Nie ma żadnego zrozumienia, Człowiek za bardzo zagubiony jest, Tysiące słów, lecz treści zero, Już nie komunikujemy się, Pieniądzu służymy całym ego, Ciekawi mnie co niedługo będziemy jeść, Coraz mniej miejsca bez cierpienia, Umieramy nie spełniwszy się, Życie odbiega od sensu istnienia, Niewolnikami staliśmy się, A przecież jesteś tym, co wybierasz, Stajesz się dokładnie tym, kim chcesz być, Wszystko zależy od sposobu patrzenia, Widzisz tylko to co zobaczyć chcesz
Tworzymy własną rzeczywistość, Jesteśmy tym, kim chcemy być, Cierpienie, ból - jest tylko myślą, Uwolnisz ją, a zaczniesz znów żyć. x2
Zaczniesz znów żyć, Zaczniesz znów żyć
Tysiące lat zniewolenia ludzkości, Wiary, że człowiek niegodzien jest żyć, Kapłani przejęli klucz do mądrości, I razem z nami utknęli we mgle, Lecz kończą się czasy nieświadomości, Królestwo prawdy przebudza się, Światło jaśniejsze jest od ciemności, Której właśnie teraz nadciąga kres, Ostatnia wojna trwa w świadomości, Światopoglądy rozlewają krew, Ten kto u źródła, dozna mądrości, Ten kto w materii ginie we mgle, W każdym człowieku iskra boskości, Idąc za nią każdy przebudza się, Już nic nie grozi naszej wolności, Człowiek człowiekiem znów staje się
Tworzymy własną rzeczywistość, Jesteśmy tym, kim chcemy być, Cierpienie, ból - jest tylko myślą, Uwolnisz ją, a zaczniesz znów żyć.
Zaczniesz znów żyć, Zaczniesz znów żyć, Zaczniesz znów żyćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
