Jest taki świat w którym dziś Nam przyszło żyć, pełen trosk, pełen bólu pełen łez, A dokoła nas obojętny ludzi tłum. Wszędzie gniew, wszędzie złota brzęczy trzos.
Niech zawsze już patronem będzie nam Niech jego blask na całym świecie lśni, Stańmy razem! Przeżyjmy własny czas, jesteśmy wszak nadzieją przyszłych dni!
To szkoła Twa. To Twoja ziemia. W całym wszechświecie, dobrze wiecie, drugiej takiej nie ma. Od nas dziś zależy jej przyszłość i jej los, czas pojąć, że to ty i ja tworzymy go.
To szkoła Twa, a my jej dzieci. Spójrz Prusie jaki od nas bija blask, jak wiedza świeci. Może kiedyś osiągnie coś ktoś z nas. lecz na pewno znów będziemy biec w te szkole dni... lecz na pewno znów będziemy biec w te szkole dni.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
