Chwilami już nie wiem co znaczy istnienie... To granice rozumu,
myśli jak wróg, są ostatnią szansą i śladem ogółu,
Rzeka przekonan, wciąga Cie na dno,
Obrazem życie, walka o sedno,
Chwila dla której warto jest żyć,
I warto ukleknac,

Cisza, chwila spokoju, matka nadzieja wybórem dla glupich,
Życie to chwila ta latwo przemija, z czasem zanika i nigdy nie wróci,
Kiedy bierze na skrzydla, niesie wysoko, i daje odetchnąć,
ratuje płuca, pod cichym wiatrem, znajduje sedno by wkoncu cie zepchnąć,
Gdy stoisz na starcie patrzysz przed siebie i slabnie ta wizja,
a czysta teoria ludzkiego istnienia, to mało by starać się cokolwiek wygrać,
Kiedy klamstwo jest prawda, prawda o klamstwie kryje granice,
I Kiedy coś zwane jest ostatnią szansą, tylko dlatego że szansy nie widzę..
Zamyka się rozdzial na sladach wiary by tworzyc pustynie,
Świat w którym, wszystko co było nam bliskie, traci znaczenie i poprostu ginie,
Zanika pod piachem, rysy ich twarzy, giną w pamięci
A Ludzkie uczucie są czystym diamentem, który chwilami ma skazy i wiesz mi,
Staje się szklanym odbiciem ich serca, przeswitem jest pustka,
Ostatnie żywe uczucia człowieka są już jedynie odbiciem ich lustra,
cisza, sprawia że wszystko traci znaczenie i ginie bez granic,
Ostatnie uczucie.. to czysta nienawiść..

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.