Przemija czas i toczy się koło historii, a każdy świt przynosi nowy dzień. Czas płynie tak, jak rzeka dostojnie powoli, gdy dzień się kończy przychodzi cichy sen. A rzeki nurt to małe, płoche chwile, śmiech, czasem łzy, niewinność młodych lat. Tam z szarych dni kwitną uczuć motyle wpadają w sieć utkaną z ważnych dat.
Nadzieja - siostra wiatru. Nadzieja - leśnych ptaków śpiew. Nadzieja - łąka pełna kwiatów. Nadzieja - czasem słuszny gniew Nadzieja - poranna jutrzenka. Nadzieja - przyjacielska dłoń. Nadzieja - świat bez łez i lęku. Nadzieja - to rodzinny dom.
A czasem sen zakłóci burzy błyskawica i szary świt zamieni w ognia grom. Zapuka strach do bram czasu stolicy i ludzkich spraw rozburzy cichy dom. I wtedy trzeba poszukać w sercu nadziei; a ma ją każdy, choć nie wie, że ją ma. Ona ugasi krąg wojny, ochroni czasu rzekę i sen spokojny wszystkim ludziom da.
Nadzieja - to tęcza po burzy. Nadzieja - kiedyś ja i ty. Nadzieja - kłopotów niedużo. Nadzieja - kolorowe sny. Nadzieja - to nasza ojczyzna. Nadzieja - to natchniona myśl. Nadzieja - to wspaniałe jutro. Nadzieja - trochę lepsze dni.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
