---

Do końca wierzę, zabierze mnie dzisiaj ten pociąg nieznany
Czekam na odjazd z peronu końca naszych dni
To co chcę zabrać, w małej walizce mam spakowane
Twój piękny uśmiech, spędzonych razem kilka chwil

Nie będę dłużej Cię szukać, szkoda mi czasu i łez
Mogłaś pomyśleć zawczasu i mogłaś przewidzieć, jak jest
Lubisz przesiadki wśród pociągów paru
Pamiętaj, zawsze są dwie strony medalu
Póki młoda, szalejesz i gonisz, więc goń

Złudne nadzieje, niewarte słowa i obietnice
Brak Ci odwagi, żeby powagi obrać kurs
Jesteś za młoda, jeszcze za głupia, żeby zrozumieć
To nie ta pora, nie ta godzina, na mnie czas

Ostatni pociąg, już opuszczam stację
Już nie chcę szukać wczorajszego dnia
Po co mi płakać, skoro już nie wrócą
Już nic wróci tamtych pięknych chwil

Dziś zmieniam rozkład, już nie będzie stacji
Stacji, na której zostałaś Ty
Z Tobą najlepsze wspomnienia
Szczęście i łzy, szczęście i łzy

Obudzisz się, jak już będzie za późno
Spojrzysz na peron ostatni raz
Wtedy zrozumiesz, że nikt nie pokocha
I nie przytuli, jak tuliłem ja

Zamienisz tamten peron w peron łez
I spytasz Boga, dlaczego tak jest
Że nie docenia się szczęścia, gdy jest
Tylko gdy jego kres, tylko gdy jego kres (2 x)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.