piszę do ciebie
zaschniętym piórem
rozdrapując słowa
gdy powoli i mozolnie
żegnasz się z widokiem
oparty o krawędź
ganku

tylko tak mogę ci towarzyszyć
gdy odchodzisz
w bezsenne noce
na brzeg kosmosu

wyprowadzasz się stąd
zostawiasz
meble sprzęty książki
te wszystkie niezbędne
do życia rzeczy
wyrastasz z ubrań
za ciasnych na duszę

zabierasz ze sobą
pejzaż
z uroczyskiem w dąbrowie
z Figurą na rozstajach
z błękitną chatą w śliwkowym sadzie
tam chowasz
klucze
do historii

niewiele mogę
dla ciebie zrobić
zachować
list
bo może już ostatni
znaleźć miejsce dla filiżanki
która po tobie zostanie
nie zapomnieć
że lubiłeś ten stary beret
las ziemię mapę nieba
że moi synowie
są twoimi wnukami
że skrajem krajobrazu
wiedzie wspólna droga

razem
nasłuchiwać kroków zegara

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.