Priscilla: Na szlak moich blizn poprowadź palec, By nasze drogi spleść gwiazdom na przekór. Otwórz te rany, a potem zalecz, Aż w zawiły losu ułożą się wzór.
Mc Sobieski: Spoglądam na kartkę, która pożółkła, Nie potrafię jej spalić, pachnie tak jak twoja skóra, Kolejne pożegnanie, przeklęta pustułka, Może to, że wciąż cię pragnę, to dyskretna iluzja? Boje się jutra, jutra bez ciebie, Każda minuta wciąż zatruwa me serce, Gdzie jesteś Yennefer? Gdzie jest nasze miejsce? W tym świecie, który nie chce byśmy odnaleźli szczęście?
Piszę do ciebie "droga przyjaciółko" Wypowiedziane życzenie stało się moją pokutą... Za mną strugą płynie krew, nade mną zbłąkane ptaki, Tam gdzie fruną widzę mgłę, próbują do domu trafić, Dom, dla mnie to Kaer Morhen, Kaer Morhen, które nigdy nie było domem, Dzisiaj to wiem.
Priscilla: Na szlak moich blizn poprowadź palec, By nasze drogi spleść gwiazdom na przekór. Otwórz te rany, a potem zalecz, Aż w zawiły losu ułożą się wzór.
Mc Sobieski: Może się spotkamy na końcu świata, Skoczymy z jego krawędzi, nauczymy się latać, Może spadając odnajdziemy chwilę szczęścia, Bo szukając jej na Ziemii wciąż przypominałem ślepca, Moja obsesja, kwiat Vengerberg'u, To uzależnia, zapach jej perfum, Gdzie jesteś Yennefer? Gdzie jest nasze miejsce? W tym świecie, który nie chce byśmy odnaleźli szczęście?
Vesemirze, mam wiedźmińskie miecze, To dlaczego dałem się tak łatwo trafić prosto w serce? Przecież mówiłeś tyle o sile i szybkości, To pokaż jak sparować mam ostrze miłości, Życie to wahadło, rozbujane przeznaczeniem, Wilcza zamieć, me serce należy tylko do Ciebie Yennefer...
Priscilla: Z moich snów uciekasz nad ranem, Cierpka jak agrest, słodka jak bez. Chcę śnić czarne loki splątane, Fiołkowe oczy mokre od łez.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
