---

Chociaż nie przychodzi wciąż ją wołam w snach
Góry sine, znowu przyjdzie mi zimować tam
Vesemirze czemu boli? Przecież nie mam ran
Przeklęte wspomnienia proszę niechaj je rozwiewa wiatr
Jestem sam, czuję żal, chcę być tam gdzie ty
W sercu żar płonie jak tamte z Cintry lwy
Nie stać mnie na łzy,
wole pokazywać kły jak ten nieoswojony wilk, wiesz?
Musimy się rozstać aby się nie skrzywdzić
Wyczuwam między nami niewidzialną tarczę
Tak bardzo kocham tej miłości nienawidzić
Przeznaczenie okazało się być tylko żartem

Nasze włosy na pościeli kaskadą rozsypane lekko
Twoje są czarną kawą, moje białe jak mleko
Płyniemy rzeką smutku, niepewności chwytam ster
Kiedy utonę szczęście odnajdę na dnie Yen...

Może to, że byłaś przy mnie to tylko fantazja
Lecz powiedz mi, dlaczego wciąż na skórze czuję tamten zapach?
My to dziwadła niepasujące do świata
Boje się dusznej ciszy, wolę na jarmarkach gwar
Wolę kiedy śpiewa stal, kiedy zatracam się w tańcu liczy się jedynie krwawa gra
Nie ma ciebie nie ma nas, tylko strach w oczach moich ofiar jestem jak szkarłatna mgła
Gdy jesteś blisko, całujesz nowe blizny
Wiesz o mnie wszystko, przecież sondujesz moje myśli
Zapatrzyliśmy się zbyt długo w siebie,
obudziliśmy się na tej wyspie, we własnym niebie.

Nasze włosy na pościeli kaskadą rozsypane lekko
Twoje są czarną kawą, moje białe jak mleko
Płyniemy rzeką smutku, niepewności chwytam ster
Kiedy utonę szczęście odnajdę na dnie Yen...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.