Los upadał, upadał i niczym jego cień. nie miał planów na przyszłość , żył z dnia na dzień. 19 na plecaku, brak stałej pracy, gdy zasilał kwadratu bo po prostu nie miał kasy. Skończył liceum, miał plany studia, ty, i z tych planów pozostał mu tylko pył. Tylko wspomnienia, z opuszczoną głową, kiedy mówił matce że wspomoże ją finansowo. Życie pisze scenariusz, chwila, miał idealny ale się jego nie trzymał, czasami siadał sam mówiąc że jest zimnym skurwysynem, przepraszając matkę, że musi żyć z takim synem. Znów się wkurwiał, problemy, scenariusz swój długi, sprawa dość brudna, afery, komornik za długi. Ból głowy któremu nie zapobiegał prysznic, coraz większy bo na nim tysiące myśli.
Taki jak my, otwierałeś się przed nami niczym okno, nic oryginalnego, czasu. że nie da się cofnąć. Każdy wie co jest dobre, trudno. Niby wie a i tak wpierdala się w gówno. Uczy się na błędach, znowu ciężkie powieki. I nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, miał przemyślenia, postanowił znaleźć pracę, by nie siedzieć na dupie i mieć minimalną pracę. Znalazł robotę, nie na całe życie. Zamiatał chodniki, parki i brudne ulice. Popracował rok, tylko po ty by mieć kwity, i zrobić krok, spłacając zaległe kredyty. Miał już, tak w łapie, wstał nad ranem. I stanął, przed bardzo ważnym pytaniem, miał spłacić kreskę, tak mu pisał los, ale za ten sos znowu przypierdolił w nos.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
