---

Skrada się noc
na szybach szron.
Czuję go jak ciebie.
Ciszy znów brak
pozostał gram.
Czy wystarczy? nie wiem.

Zabijam czas.
W głowie szum i gwar
jak chrabąszcze na prąd.
Nie mów nic.
Patrz jak prędko nas
wchłaniają gęste dni.

Ratuj się sam
codzienność wciąga nas.
Czuję jak toniemy.
Ratuj się sam
nie próbuj sięgać dna.
Wokół nas świat obniżył się.

Pragnie mi noc
twych wyznań głos,
szczęście wciąż tak drogie.
Uczysz się słów,
ktoś szybę stłukł.
Źle, bo chłód za progiem.

Pęka szkło
wściekle głośny dom.
Po trzy schody twój bieg.
Powiedz mi
skąd pożyczyć sił.
Czy kiedyś uda się?

Ratuj się sam
codzienność wciąga nas.
Czuję jak toniemy.
Ratuj się sam
nie próbuj sięgać dna.
Wokół nas świat obniżył się.

Zbyt drogo płacisz za swój wieczny bieg
a życie nie umie tak.
Za miastem łąki wyścielone mchem.
Zabiorę cię tam.

Ratuj się sam
codzienność wciąga nas.
Czuję jak toniemy.
Ratuj się sam
nie próbuj sięgać dna.
Wokół nas świat obniżył się.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.