---

Wij - wij vallen
om - omlaag
en ik ben daar
nog nooit geweest.

Oh, masqueradesk!
Zo zwevend - door het vagevuur.
Talloze blikken spuwen vlammen
en in schaamte verschrompel ik
voor onzalig're duur.

Doch, één moment!
Vind ik mijzelf
op Zilver'n koord.
De plaatsgenoot
stapt onverstoord.
Het is me wat,
zo in balans.
Eén moment;
ik kreeg een kans.
En ik keek omlaag...

Wij - wij vallen
om - omlaag
en ik ben daar
nog nooit geweest.

Ben ik reeds doorgedraaid?!
Maar waar zijn jullie?
Onder mij, of boven?
Ooh, de melancholie!
Moet ik blijven geloven? (neen!)

Ik hang hier aan 't Zilver'n koord.
Dit carrousel draait onverstoord.
Ik speel 't spel, doe mee, hang voort.
Geen blik die mij hier nu nog stoort.

Oh, masqueradesk!
Zo zwevend - door het vagevuur.
Ik ben mijn masker
en in trots brandt mijn hart
voor oneigentijdse duur.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.