Uliczkami starych miast
Zmęczona miłość szła
Goniona przez życie
Zmęczona miłość szła
Ostatkiem sił szła,
Nikt jej nie pomógł
Każdy wrogiem był,
Była bardzo zmęczona

A ona szła
tymi starymi uliczkami
Poganiana
A ona szła
nie szukała schronienia
By odpocząć –
Odpocząć

Uliczkami starych miast
Zmęczona miłość szła
Szczuta czasem psami
Bez wytchnienia dalej szła
wciąż dalej i dalej
Goniona przez wiatr
Czasem zapłakała
Widząc ten
Dziwny świat

A ona szła
tymi starymi uliczkami
Poganiana
A ona szła
nie szukała schronienia
By odpocząć –
Odpocząć
(2x)

I kiedy doszła na skraj istnienia
Rzuciła się w przepaść
Cóż miała do stracenia

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.