Zdać się na fart?
Oto jest pytanie.
Zdać się na fart?
Oto jest wyzwanie.
Szczęściu zawierzyć i beztrosko iść przez świat,
To przecież żart.

Zdać się na fart?
Rozsądek się pyta.
Pod rynnę wpaść,
Ruszyć z kopyta.
Wybrać rozważnie i wziąć ten właściwy kurs,
Jak w rękę nóż.

Zdać się na fart?
Oto jest zadanie.
Wszak każdy ptak,
Śpiewa, kiedy wstanie.
Wszak w ptasim świecie to normalna przecież rzecz
Bez planu biec.

Zdać się na fart?
Oto dyrektywa.
Tego, co ma
Do życia dystans.
On stoi w polu, chociaż z nieba wali grad,
Bo lubi mak.

Zdać się na fart?
To pytać się losu,
Czy zechce nam,
Pokazać sposób,
Jak przejść przez życie żeby miało nośną treść?
Jak młot i sierp.

Zdać się na fart?
To kupić bilet,
Na jedną z dram,
Granych co chwilę.
I w bieg spektaklu, który właśnie życiem jest,
Rolę swą wpleść.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.