Polecieć do gwiazd,
W stronę tylko jedną,
To jest tylko żart,
Bo drogę niepewną
Przemierzać należy z rozwagą i tak,
By udał się start.

Polecieć do gwiazd,
To trudne zadanie,
Bo drogi jest szmat,
I wody nie stanie.
Bo przecież w rakiecie jeść musisz i pić,
Gdy lecisz w tę dzicz.

Polecieć do gwiazd,
To poczuć samotność,
Jak ścierpieć ten brak,
I w drogę powrotną
Wyruszyć z mozołem, gdy jeszcze nie czas
Umierać wśród gwiazd.

Polecieć do gwiazd,
To zniknąć na wieki,
To z diabłem mieć pakt,
Paliwo i leki.
W zamkniętej kapsule polecieć do gwiazd,
To trzeba mieć gaz.

Polecieć do gwiazd,
To łyknąć przygody,
I nie bać się salw,
Gdy silnik zawodzi.
Niebieskie przestrzenie to pustka i śmierć
I gwiazdy po kres.

Polecieć do gwiazd,
To szczęście. Nie powiem.
Zamieszkać gdzieś tam,
To upaść na głowę.
Bo w kosmicznej próżni jest nicość i czerń
I głusza, że hej.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.