Nam zaszkodzić nie może już nic,
Nasze życie to plajta i kicz.
Nasze kłótnie wciąż grane na bis,
To poruta, to Be klasy film.
Nasze życie nabrzmiało jak wrzód,
Sroga zima podeszła pod próg.
A na drodze ogromny skądś cień,
Szedł dziś za mną, nim spłoszył go dzień.

Ref: Czy ten błąd można jeszcze naprawić.
Czy to zło może kiedyś nas zabić.
Iść przestańmy pod prąd.
I naprawmy ten błąd.
Nie ma sensu tak dalej się ranić.

Jak pod taką golgotę mam iść?
Wciąż się kłócić i z rozpaczy pić.
Wznosić żale do milczących gwiazd,
I prać brudy zapiekłe we łzach.
A to przecież miłości jest głód,
On nas męczy i zaciemnia mózg.
Ta zaciekłość rozpaczy ma smak,
Bo tak mało zależy od nas.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.