Kiedy przyszła nasza pora
Wyruszać na Zachód
Każdy brał ze starych grobów
Garść rodzinnych piachów
Każdy upiekł swój razowiec
Przeżegnał się - z Bogiem
Każdy zgonił swoje stada
Ruszyliśmy w drogę
Pomarniały nam dziewczyny
Z pięknych najpiękniejsze
Umierały nasze dzieci
Z maleńkich najmniejsze
Czarny głód nam kości zżerał
Od nocy do rana
Marzyliśmy o twym słońcu
Ziemio Obiecana
Jak to kwitną twe strumienie
Płynie zboże, buja
Jak na twoich ciepłych łąkach
Wiatry się kotłują
Kiedy przyszła nasza pora
Zjechaliśmy wreszcie
Na swą Ziemię Obiecaną
Przy Wrocławiu mieście
Zamiast zboża bujał pożar
Zamiast wody - ogień
Zgoniliśmy swoje stada
Zaczęliśmy robić
Sadziliśmy na tej ziemi
Strumień po strumieniu
Składaliśmy nowe domy
Kamień po kamieniu
Nikt się obcym nie użalał
Choć nas żarła bieda
Nic od innych nie chcieliśmy
I świat nic nam nie dał
Wypasamy swoje łąki
Swoimi stadami
Swoją Ziemię Obiecaną
Stworzyliśmy sami
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
