Gdy razem szli objęci wpół
Tak nietykalni jak profil chmur
W ich oczach żar i ogień w nim,
Gdy nietykalni przez miasto szli.
Mieli świat u swych stóp, głowy pośród chmur
Te obłoki niosły ich
Setki spojrzeń złych
Ciężkich jak tony słów, chciały ściągnąć ich w dół
Gonił ich zimny wzrok kobiet w kwiecie lat
Gdy tak pięknie zwiewni szli
Miłość lustrem jest, w nim się odbija nasz
Podziw, smutek i gniew

Cóż, scena jakich sto
Kto zwyciężył, szare tło
Z nich wspomnień ledwie garść
Kurz to nie popiół z cieniem szans
Zerwij płaszcz, ramieniem otul ją
Wróć w relacje - sam na sam
Znam w mieście tyle miejsc dla nietykalnych jak my
Znów idą, spójrz, objęci wpół
Tak nietykalni jak profil chmur
W jej oczach żar i ogień w nim
Tak nietykalni jak nasze sny
Znowu świat jest u stóp
Głowy pośród chmur
To obłoki niosą nas
Zanim przyjdzie znów deszczem opadać w dół
Wśród pretensji i skarg
Mocno chwyć moją dłoń, włosy rzuć na wiatr
Cały świat jest dzisiaj w nas
Śmiało wychodź z mgły
Spróbuj przez chwilę być nietykalnym jak my
Jak my

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.