---

Jak lód topnieje powoli pod palcami mrok.
Szyby chłód przytulasz do skroni, cofasz się o krok.

Wychodzisz tam, gdzie mgły tańczą nad głową,
Obok czai się lęk.
W krużgankach echo biegnie za tobą
I niewyspany cień.

Wołam cię i tysiąc jest wołań w labiryncie sal.
Jak we śnie wirujesz dokoła nim się zacznie bal.

Uciekaj tam, gdzie mgły prawdę zasłonią,
A w walcu zaśnie wstyd.
Orkiestra zagra pod twoją dłonią
W krużganków wieczny rytm.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.