Dlaczego tak nam trudno
Bieg dni przerwać złych
I zabić myśl ułudną
I z serc zerwać swych

Dręczymy się wzajemnie
Kłamiemy nadaremnie
A może ci beze mnie
Spokojniej będzie żyć

Więc po co serce kryje
Co mózg dziś zna
Choć winy są niczyje
Lecz trwa nędzna gra

Posłucha, co ci powiem
I nie przerywaj, bowiem
Nie będę w żadnym słowie
Okrutnej prawdy krył

Idź, nie wracaj
Chcę zapomnieć o wszystkiem
Co mi było kochanem i bliskiem
I rozprostować ramiona
I wołać: przeszłość skończona

Idź, nie wracaj
Chcę kosztować wolności
Bez twej ciągłej drapieżnej miłości
Bo moja miłość szalona
Nie wróci nigdy, o nie

Dzień za dniem mijały w męce
Sen za snem gasł w udręce

Jak ośmiornica potworna
Jak mątwa upiorna
Oplotłaś me serce i mnie

Więc idź, nie wracaj
Gdy cię z innym zobaczę
Nie oburzę się ani zapłaczę
Otworzę oczy zdziwione
I szepnę: wreszcie już kres

Popatrzymy sobie w oczy
Ostatni ten raz
Za nami szczęście kroczy
I szczęście jest w nas

Więc sięgnij po nie śmiało
Bo miałaś go tak mało
Cóż się właściwie stało
Że masz na twarzy łzy?

To łzy radości, wierzaj
Że dziś koniec już
Otwarte drzwi naścieżaj
A wolność jest tuż

Bądź silna i cierpliwa
Ten dzień się raz przeżywa
A miłość, ta prawdziwa
Ta wielka to nie my

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.