Nikt opisać nie potrafi,
Jaki w szkole powstał zamęt,
Gdy na lekcji geografii
Nagle rozlał się atrament.
Porozlewał się po mapie,
Co leżała na katedrze,
Tutaj cieknie, tam znów kapie,
Wnet do różnych miast się wedrze,

W Kocku, w Płocku, w Radzyminie
Czarne kleksy się rozprysły
I atrament dalej płynie,
I już wlewa się do Wisły.
Pewien strażak dla ochłody
Miał się kąpać w tym momencie,
Zdjął ubranie, wszedł do wody,
Lecz się znalazł w atramencie.
Strażakowi zrzedła mina:
„Cóż to znowu za pomysły!”
I czarniejszy od Murzyna
Wyszedł strażak z nurtów Wisły.

Długo martwił się i smucił:
„W straży tak się nie pokażę…”
Więc do straży nie powrócił,
Tylko został kominiarzem.

Długo martwił się i smucił:
„W straży tak się nie pokażę…”
Więc do straży nie powrócił,
Tylko został kominiarzem.

Długo martwił się i smucił:
„W straży tak się nie pokażę…”
Więc do straży nie powrócił,
Tylko został kominiarzem.

Długo martwił się i smucił:
„W straży tak się nie pokażę…”
Więc do straży nie powrócił,
Tylko został kominiarzem.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.