zacykają świerszcze na jej ziemnym grobie jej truchło tu zginie przyrzekam ja tobie. Kos przeleci i wilga nad jej niepamięcią zakwilą zaśpiewają jako niemowlęciu: moja wierna duszko ziemi gruda wilgotna jest ci już poduszką poleżysz, tu poleżysz aż do Zmartwychwstania Gdy na głos wielkiej trąby podniesiesz się sama i będziesz wtedy jako ci anieli w niebie lekka biała skrzydlata bliżej nam do ciebie... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|