Niech piosenka ta przeniesie
Was w radosny, błogi czas,
Gdy nocował tabor w lesie,
A w gałęziach szumiał wiatr.

Kiedy noc już w oknie stanie
I na duszy ciężko mi,
Śnię, że leżę w świeżym sianie,
Pod księżycem z rudej mgły.

Potem jadę polną drogą,
Na wybojach trzeszczy wóz.
Z dala las się do mnie zbliża,
Szczypie w oczy złoty kurz.

Sen ten często się powtarza,
Czy śpię nocą, czy śpię w dzień.
Gdy się zacznie, wiem na pewno,
Jak potoczy dalej się.

Że w brzezinie na polanie,
Tabor się zatrzyma nasz.
Że się zacznie świętowanie,
Jak za dawnych dobrych lat.

Że ogniska rozpalimy,
Łuna w niebo będzie bić.
Że prosiaka upieczemy,
Tańcząc aż po biały świt.

Sen mój biegnie lasem, borem,
W czas odległy o sto lat,
Kiedy tabor za taborem
Jechał, jechał w siną dal.

Sen, jak sen, Boże jedyny,
Kończy się jak każdy sen.
Budzę się niepocieszony,
Że tak szybko skończył się.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.