Już noc podaje srebrne kwiaty Pachnące wiatrem z pustych dolin I księżyc w blasku jak w gondoli Wśród pulsujących płynie świateł
I tylko mi żal, że ciebie tu nie ma Nie patrzysz w oczy Pięciu Stawów Zanim je odnajdzie świt I tylko mi żal, że wszystko się zmienia Wołanie wiatru, kształt obłoków I kolory gór, i ja, i ty
Ta noc wysoka jest jak teatr Na drzew kolumnach wsparta lekko A księżyc w mroku jak reflektor Dalekie szczyty gór wybiela
I tylko mi żal, że ciebie tu nie ma Nie patrzysz w oczy Pięciu Stawów Zanim je odnajdzie świt I tylko mi żal, że wszystko się zmienia Wołanie wiatru, kształt obłoków I kolory gór, i ja, i ty
I ja, i tyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
