Kiedy wieczór zapala latarnie,
Kiedy księżyc na niebie lśni ładnie,
Kiedy gwiazdy spadają
I do siebie mrugają,
To pogodna zaczyna się noc.

Kiedy szczęście jak żebrak odchodzi,
W pustce po nim nadzieja się rodzi,
Wiatr drzewami kołysze,
Coraz ciszej i ciszej,
Czy mam martwić się tym, czy też kląć?

Niech się wszystko do góry wywróci,
Mnie już nic nie jest w stanie zasmucić,
Wina sobie naleję
I mam taką nadzieję,
Że mi wino doradzi jak żyć.

Już mam humor i pomysł na życie,
Twój telefon znalazłam w zeszycie,
Kręcę numer i słyszę,
Twój głos ciepły przez ciszę,
Czuję radość w twym głosie przez łzy.

Chwilę potem taksówkę złapałeś,
Do kierowcy jak wariat się śmiałeś.
Facet w pas ci się kłaniał,
Od napiwku zbaraniał,
Lubię twoją fantazję i gest.

Gdzieś po drodze mi róże kupiłeś,
A do kwiatów bilecik włożyłeś,
Że mnie kochasz nad życie,
Tak jak słońce w zenicie,
Kiedy szarość rozwiewa i mgłę.

Między nami być lepiej nie może,
Znów do snu się przy tobie ułożę,
Twoja czułość kochana
I rozmowy do rana,
Twoich dłoni aksamit i plusz.

A w południe Chopina mi grałeś
I przy jednej etiudzie, płakałeś,
Jak tak cieszę się tobą,
Słońce wzeszło nad wodą
I żurawi widziałam dziś klucz.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.