Co mi zrobisz jak mnie złapiesz mój kochany?
Oprócz dziecka mój ty ciągle zadumany.
Mógłbyś wreszcie znaleźć pracę,
Bo za wszystko sama płacę,
W toto lotka przecież nigdy nie wygramy.

Ty masz duże wymagania już od rana,
A ja piorę, ja gotuję niewyspana.
Może byś coś wreszcie zrobił,
Mleko kupił, meble obił,
I z tym swoim doktoratem się wyrobił.

Książki piszesz, okiem łypiesz jak artysta,
A przed pierwszym zwykle gołym tyłkiem świstasz.
Jakiś biznes byś otworzył,
Byśmy mogli lepiej pożyć,
To rzecz mądra, doskonała, oczywista.

Tyś poeta, nie atleta rzecz wiadoma,
A ja wściekła już od rana z głodu konam.
Ciebie ktoś tam wyrolował,
Ktoś pochwalił, wydrukował,
A ja krakać muszę ciągle jak ta wrona.

Cięgiem czytasz, fajkę pykasz zamyślony,
Mądrze gadasz, plany snujesz jak szalony.
A tu trzeba iść za ciosem,
Nawet się podeprzeć nosem,
I od czego ty odcinać chcesz kupony.

Jaki patent ten twój talent ma na życie?
Tylko jeden, klepać biedę, piany bicie.
Ja walizkę ci wystawie,
Śpij jak kloszard na murawie,
A ja z młodszym za me krzywdy się zabawię.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.