Wróć na ziemię, wróć,
Kostium błazna zrzuć.
Nie patrz na świat przez mikroskop.
Zobacz kwiaty w słońcu, wiosną,
Kostium błazna zrzuć.
Kostium błazna zrzuć.

Pod twoim niebem nie jest bezpiecznie,
Pod twoim niebem nuda aż strach.
A ja jak głupia kocham cię jeszcze
Choć serce twoje twarde jak głaz.
Myślisz, że jesteś życia poetą,
I w antologiach przetrwasz ten mróz,
I w mądrych księgach tuż za winietą,
Będziesz wiódł żywot jak z bajki król.

Wróć na ziemię, wróć,
Kostium błazna zrzuć.
Nie patrz na świat przez mikroskop,
Zobacz kwiaty w słońcu wiosną,
Kostium błazna zrzuć.
Kostium błazna zrzuć.

Jesteś maleńkim pyłkiem w kosmosie,
Gdzie tyle cudów, planet i gwiazd.
Jesteś jak suchy listek na drzewie,
Co resztką siły na wietrze trwa.
Jesteś jak obłok kurzu na drodze,
Co przed nicością ze strachu drży
I na wybojach na życia drodze
Idzie i chustką ociera łzy

Wróć na ziemię, wróć,
Kostium błazna zrzuć.
Nie patrz na świat przez mikroskop,
Zobacz kwiaty w słońcu wiosną,
Kostium błazna zrzuć.
Kostium błazna zrzuć.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.