---

Czasem budzi mnie w środku nocy
dotyk twojego serca.
Chociaż przy niej śpisz, ból przecina cię na pół,
duszę przewierca.
Tak, wiem: ta miłość niszczy cię od lat.

Wycinasz wciąż mnie z pamięci,
wierzysz: czas leczy rany.
Lecz nocą, gdy ona ufnie obok śpi,
marzysz, że się kochamy.
Twój płacz przyzywa mnie, nie daje spać.

Choć oddaleni,
bliscy zbyt, jak noc i dzień.
Wspólny sens
tworzy przeplot naszych ciał
w planet obrocie.

Nienasyceni,
głodni jak diabeł i bóg,
swój i wróg.
Każdy by drugiego chciał
zgładzić w pieszczocie.

Czasem widzę was w środku miasta,
trzymasz jej dłoń w swojej dłoni.
Rano budzę się, obok obcy leży ktoś,
a ty nie dzwonisz.
Tak, wiem: ta miłość niszczy mnie od lat.

Próbuję śmiać się do świata,
tańczę w oczekiwaniu,
że przyjdzie ktoś, komu znowu siebie dam
w ciał zmartwychwstaniu,
że już zapomnę twej pieszczoty smak.

Choć oddaleni,
bliscy zbyt, jak noc i dzień.
Wspólny sens
tworzy przeplot naszych ciał
w planet obrocie.

Nienasyceni,
głodni jak diabeł i bóg,
swój i wróg.
Każdy by drugiego chciał
zgładzić w pieszczocie.

Choć oddaleni,
bliscy zbyt, jak noc i dzień.
Wspólny sens
tworzy przeplot naszych ciał
w planet obrocie.

Nienasyceni,
głodni jak diabeł i bóg,
swój i wróg.
Każdy by drugiego chciał
zgładzić w pieszczocie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.