Tu pan Prus nigdy dla nas nie umarł I ciągle żyje, żyje wśród nas Chodzi po mieście, patrzy i duma Po tym najbliższym ze wszystkich miast
Kochany panie Bolesławie Tu postawili panu pomnik I znów, jak kiedyś, pan w Warszawie Nie zapomnieli cię potomni
Że pan w tużurku, że na podwórku Nie ma tam pańskich dziś katarynek Zamilkł warszawskich dorożek turkot... Nieprawda, zaraz wjadą na Rynek!
Kto tak jak pan znał te ulice Królewski Trakt, zamkowy zegar Ciche zaułki pod księżycem Gdzie grajek grał, poeta śpiewał?
Chociaż to miasto inne i nowe Ale to samo bije w nim serce Te same znowu mury zamkowe Ten sam i uśmiech, i łza w piosence
I znów pan widzi Ogród Saski A może nawet chodzi po nim Bo taki zwyczaj to warszawski Że u nas żyje nawet pomnikTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
