---

Jest sen jak dym
I co mam zrobić z nim?
Jest sen i we śnie
Nie dzieje się nic

Już za późno, za późno
Żebyś i ty ze mną usnął
Przepełza nocy czarny rak
Już za długo, za długo
Jestem mych zegarów sługą
Bo tylko zegar wciąż mi mówi "tak"

I śpią aleje
Nic się nie dzieje
Nic się nie klei
Nic nie klei nam

To za mało, za mało
By się żyć naprawdę chciało
By zacząć o nas mówić "my"
To za wiele, za wiele
Gdy w samotną, złą niedzielę
W otwarte nikt nie puka drzwi

Jest świt, a z nim
Znikają nawet sny
Jest świt, kropla dnia
To łza czy nie łza?

Wciąż za rano, za rano
By w otwartym oknie stanąć
I czekać na znajomy krok
Wciąż za wcześnie, za wcześnie
Żeby zrywać z drzew czereśnie
I malin pić czerwony, chłodny sok

I śpią aleje
W nich śpią nadzieje
Troszeczkę dnieje
Trochę dnieje nam

To za mało, za mało
By się żyć naprawdę chciało
By zacząć o nas mówić "my"
To za wiele, za wiele
Gdy w samotną, złą niedzielę
W otwarte nikt nie puka drzwi

W otwarte drzwi...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.