Yalnýzlýk dolanýr mezarýmýn kuytu köţelerinde
Ayýţýđý dans eder yýldýzsýz kalmýţ geceyle
Uyanmaya korkan ţafađýn soluk derinliklerinde
Bir kýţ sabahý kar bütün anýlarý örttüđünde
Bulutlar güneţi gökyüzüne gömdüđünde
Rüzgarlar bile bulamaz huzuru hiçbir yerde
Ölülerin özlediđi ţafak geri dönmediđinde
Yas tutanlar onlarýn acýlarýný görmediđinde
Sadece yalnýzlýk hatýrlanýr ölümlerin yýldönümlerinde
Hüzün vardýr uzak diyarlarýn gecelerinde
Acý dolu çýđlýklar yükselir karanlýđýn içinde
Ama artýk geri dönemez ruhlar, hapsolmuţlardýr kabirlerinde
Karanlýk beni sarýp kefenimi giydirdiđinde
Ölüm örttüđünde üzerimi ipekten peleriniyle
Hüzün ve gözyaţýndan baţka birţey kalmadý geride
Ađlamaklý çýđlýklarý duydum kendi mezarýmda bile
Dýţarý çýkmak isteyenler bir yandan toprađý ittirdikçe
Kurtlar bedenlerle ziyafet çekmeye gelince
Kabuslarýn gecelerden taţýp sabahlara girdiđinde
Karanlýđýn ilahileri saracak seni uyuduđun yerde
Çýkýţ yolu kalmayacak kötü ruhlar etrafýný çevirdiđinde
Bir demet ýţýk da sana huzur vermeyecek cennette olsan bile.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
