---

Nasza Huto, zetempowska Huto,
ty w lipcowe noce mi się śnisz.
Piorunami pracy tobie huczą
pracowite, uśmiechnięte dni, hej!
Pracowite, uśmiechnięte dni.

Od czerwieni krew nam huczy w żyłach,
jak od ognia każdy wielki piec.
Praca w Hucie będzie się paliła
jak miliony rozpalonych serc, hej!
Jak miliony rozpalonych serc.

Więc, kolego, już od dzisiaj
cegłą buduj każdy nowy dzień.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.

Zetempowcy o niebieskich oczach,
kiedy spojrzą w swą hutniczą dal,
zakochają się w hutniczych nocach,
ukochają raz na zawsze stal, hej!
Ukochają raz na zawsze stal.

Gwiazdy mruczą z żalem do księżyca,
że im Huty blask nie daje spać,
a to tylko tworzy w błyskawicach
nowe życie zetempowska brać, hej!
Nowe życie zetempowska brać.

Więc, kolego, już od dzisiaj
cegłą buduj każdy nowy dzień.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.

Hej, rośnijcie, gigantyczne piece,
coraz wyżej pod niebieski strop.
Niech przegląda się w szumiącej rzece
ukochany nasz hutniczy port, hej!
Ukochany nasz hutniczy port.

W Nowej Hucie dobrze jest każdemu,
kto z przyszłością żyje za pan brat.
Jak żelazo do białości śniegu
hartujemy nowy, młody świat, hej!
Hartujemy nowy, młody świat.

Więc, kolego, już od dzisiaj
cegłą buduj każdy nowy dzień.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.
Razem z wiosną nabrał mocy życia
najpiękniejszy sen.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.