---

Każdy rejs ma swój dobry dzień i noc swoją złą,
dzień i noc tu składają się z wacht.
Każda wachta na szczęście piosenkę ma swą,
a piosenka zawsze adres swój ma.

Za tym wichrem, za Golfsztromem
wstaje świt nad jasnym domem —
to mój Szczecin (to mój Szczecin).
Za Notosem, Boreaszem
ukochane śpi poddasze
i mój Szczecin (i mój Szczecin).

Za szaleńczym rykiem Hornu
czeka ktoś, kto nie zna sztormów
i mój Szczecin (i mój Szczecin).
Za rozłąką, za tęsknotą
ktoś pamięta o mnie po to,
by piękniejszy był ten świat i mój Szczecin.

Dobry zejman to twardy chłop, cóż, każdy wie to,
na marzenia wciąż czasu mu brak.
Ale jednak, gdy mruczy piosenkę swą,
to po cichu zawsze mówi jej tak:

Poleć wichrem, mój refrenie,
tam gdzie jutro i wspomnienie,
i mój Szczecin (i mój Szczecin).
Gdzie ocean się odmieni
w morze bieli i zieleni —
to mój Szczecin (to mój Szczecin).

Pozdrów chmury nad Zalewem,
przyjaciółkę statku, mewę,
i mój Szczecin (i mój Szczecin).
Pozdrów świt, co właśnie budzi
tych najbliższych sercu ludzi,
by uśmiechem piękniał świat i mój Szczecin.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.