Z / Zulmet / Sonsuz Karmaşanın Yüce Efendisi
“Sonsuz karmaşanın yüce efendisi Karanlık ülkene kabul et beni…”
Ve öylesine zor ki Bu sıradan günler Bana ait olmayan Yabancı bir hayat gibi
İçimdeki ateşin sönmesinden korkuyorum Kendimi, ona atmak istiyorum.
Sonsuz karmaşanın yüce efendisi Karanlık ülkene kabul et beni
Onlarından şehirlerinden kurtulmalı Seslerini hiç duymamalı Her şeyimle senin olmalı Yaprakların altında çürümeliyim.
“Gökyüzü, şimşekler Ay, uçsuz deniz Merhametsiz ormanlar Kederli kayalıklar
Kendimi ait hissettiğim her şey Senin lütfun olan karmaşanın Değersiz dünyamıza bağışı Karanlık ülkene kabul et beni…”
Ve öylesine bunaltıcı ki İçime çektiğim hava Bana gitmemi söyleyen Bir ulak gibi
İçimdeki ateşin sönmesinden korkuyorum Kendimi, ona atmak istiyorum.
Sonsuz karmaşanın yüce efendisi Karanlık ülkene kabul et beni
Onlarından şehirlerinden kurtulmalı Seslerini hiç duymamalı Her şeyimle senin olmalı Yaprakların altında çürümeliyim. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|