---

Pewna dama z grodu piasta,
wyjeżdżając nocą z miasta,
za knajpą "u Kazika",
napotkała w polu dzika.
Dzik ukłonił się sprężyście,
merdnął chwostem zamaszyście,
i odezwał się w te słowa:
"Proszę pani dziś ponowa".

Oj przelatku, oj przelatku,
siedź w barłogu, żył w dostatku.

Łysy świeci bezlitośnie,
a na każdej większej sośnie,
ze sztucerem siadł myśliwy,
co ja zrobię nieszczęśliwy.
Pani oddech zatrzymała,
zdrojem łez dziczka oblała,
pulchny brzuszek wystawiła,
i do łona przytuliła.

Dziczku dziczku,
gdzie jest locha,
to nie matka,
to macocha.

Lecz nie wiedział dziczek mały,
jakie pani ma zamiary,
skąd mógł wiedzieć żyjąc w borze,
że ta baba ma.
O boże!
Sklep masarski pierwszy w gminie,
i ubojnie w oficynie,
zresztą zbyt był wystraszony,
by nie ufać tej matronie.

Wołaj ojca na ratunek,
zagrożony twój gatunek.

Pani auto zawróciła,
dziczka w słomie ułożyła,
do korytka podsypała,
i rzeźnika zawołała.
Nim zrozumiał dzik omyłkę,
już przeleciał przez maszynkę,
i w postaci salcesonu,
zaproszono go do stoły.

Gdybyś leżał pod jałowcem,
mógłbyś teraz merdać chwostem.

Morał z bajki tej wynika,
w szczególności zaś dla dzika,
zamiast zginąć od siekiery,
wejdź pod lufę, do cholery!
Morał drugi dla myśliwych,
młodych, starych i sędziwych,
jeśli nie chcesz mieć kłopotu,
nie bierz babek z autostopu.

To ostatnie twoje chwile,
Wiej od baby tej na mile.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.